Historia naszej szkoły
Pierwsza wzmianka o działalności szkoły w Gawłuszowicach pochodzi z 1592 roku. Była to szkoła prowadzona przez organistów i duchownych.
Na przełomie XVI i XVII wieku biskupi krakowscy zatroszczyli się o wizytację kościołów i szkół parafialnych w diecezji. Dzięki zachowanym protokołom z tych wizytacji można potwierdzić dalszą działalność szkoły w Gawłuszowicach. W 1604 roku wizytował ją biskup B. Maciejowski, stąd wiadomo, że w tym roku w gawłuszowickiej szkole kształciło się koło 15 scholarów czyli uczniów.
Z księgi wizytacyjnej zachowanej w archiwum dowiadujemy się, że w 1860 roku szkoła przeniosła się do nowego budynku, a jej kierownikiem był Franciszek Niklas, który pełnił swe obowiązki do 1878 roku. W tym okresie przez pewien czas nauczał, po przeniesieniu z Tuszowa, Tomasz Sikorski – ojciec późniejszego generała.
W dniu 5 listopada 1873 roku przedstawiciele Kliszowa, Woli Zdakowskiej i Gawłuszowic z udziałem zastępcy starosty mieleckiego Eugeniusza Beneschka uchwalili „akt fundacyjny szkoły”. W rzeczywistości dokument ten nie dotyczył fundacji nowej placówki oświatowej, lecz reorganizacji już istniejącej.
Szkółki wiejskie wypełniała młodzież głownie w okresie zimy i wiosny. Z nastaniem lata, wskutek robót polowych, frekwencja się zmniejszyła. Innymi przyczynami powodującymi przerwy w nauce były powodzie i epidemie. W wyniku wylewu Wisłoki wiosną 1867 roku budynek szkoływ Gawłuszowicach uległ zawilgoceniu, dlatego nie mogła się w nim odbywać nauka i „półrocznego popisu uczniów w roku 1868 nie było”.